Oke, surfplank weer ingeleverd, camper van het strand afgereden en op naar Fraser Island, een relatief kleine etappe. En omdat het een relatief kleine etappe is, pakken we nog even de Australian Zoo mee, jawel de Zoo van wijlen Steve Irwin, de Crocodile Hunter. De Zoo ligt net boven Brisbane in een gebied dat ze de Glashouse Mountains noemen, kleine groene 'pukkels' die boven een landschap van heuvels en valleien uitsteken. Mooi subtropisch regenwoud en de kans op spotten van het vogelbekdier, weer zo'n uniek beest dat alleen maar in Australie voorkomt. Op de lokale toeristische kaart zien we dat er bij de een of andere picnic plaatseen kans is om deze beesten bij het ochtendgloren te zien en dus op naar deze afgelegen plek. De camper neergezet op de picnicplek, de wekker om 06.15 gezet en langs de rivierbedding op zoek naar deze beesten. Na drie kwartier te hebben rondgestruind toch maar aan het ontbijt waarna een hippie vanuit het nabijgelegen ecovillage op de deur klopt. Oeps, hadden we hier toch niet mogen kamperen???Nee hoor dat bleek geen probleem, maar we mogen nog wel even gratis douchen bij hen op de eco village en oh ja als we de vogelbekdieren hadden willen zien, dan hadden we toch echt om 05.30 uur moeten opstaan.........Bummer! Volgende keer beter, want we willen ze zien.

Op naar de Zoo met een garantie op het zien van allerlei Australian Wildlife. De Zoo is gesticht door de ouders van Steve Irwin en hij heeft deze overgenomen eind jaren 80. De hele Zoo straalt nog zijn levensfilosofie (en overdreven enthousiasme...) uit. Door mensen heel direct met de dieren kennis te laten maken hoopt hij hen liefde voor de dieren bij te brengen, waarna men hopelijk met een andere blik in de ogen naar deze beesten gaat kijken en hen gaat beschermen i.p.v dood maken uit angst, onwetendheid of inkomsten. Dat betekent dus kangoeroes aaien, koala's knuffelen, uitleg krijgen over slangen en crocs, over hoe ze leven en hoe je een aanval of beet kunt voorkomen cq hoe je kunt overlevenetc, etc. Steeds weer op Steve Irwin wijze, nogal nadrukkelijk en overenthousiaste kreten als, Crickey!, look at this beauty, he 's huge isn't he.... Hoewel soms over de top stralen al deze mensen wel gedrevenheid en liefde voor de dieren uit. De Zoo ligt op een enorme lap grond, waardoor de beesten bijna allemaal vrij rondlopen en je soms vergeet dat je in de Zoo bent. Al met al zeer de moeite waard en voor we het wisten waren we zo'n 6 uur verder en werd het tijd om naar Hervey's Bay te rijden, het vertrekpunt voor Fraser Island.

Omdat de veerboot naar Fraser Island is volgeboekt, boekenwe eerst maar een Whale watch tour. Groepen Humpbackwhales migreren in deze periode vanuit Antartica naar het Great Barrier Reef alwaar zij bevallen en/of paren. In deze periode nemen ze een soort van rustperiode in hun reis en verblijven ze ongeveer een week in deze baai. Een uitgelezen kans om deze machtige beesten te zien. Nog geen 50 jaar geleden op het punt van uitsterven, is er nu weer een gezonde populatie, al is hij bij lange na nog niet op het niveau van voor de walvisjacht. De boot op en hopen op een aantal walvissen....Het weer was droog, de zee was rustig en in totaal zagen we drie keer een kleine groep walvissen. Als je echt mazzel hebt dan springen deze beesten zelfs uit het water, maar ook als ze dat niet doen zijn ze prachtig en zeer indrukwekkend om van dichtbij te zien. Een keer of vijf kwamen er twee walvissen zelfs naar de boot toe zwemmen om er een poosje naast mee te zwemmen, rondjes te draaien en zelfs een keer letterlijk een oogje op ons te werpen. Een grote bek komt omhoog en een groot oog speurt de boot af om eens te kijken wat voor vreemde wezens dat nou eigenlijk zijn, aan boord van dat bootje....Je voelt je letterlijk weer even klein bij het zien van deze machtige zoogdieren (max 19 meter lang....) en bent in stilte aan het genieten van hun aanwezigheid. Wat een bonus en een absolute aanrader om te gaan doen!

Fraser Island is één groot zandeiland van zo'n 160 km lang waar een prachtig tropisch regenwoud op groeit, prachtige zoetwatermeren en beekjesstromen, duinen met 12 verschillende kleuren zand, Australisch meest pure dingo's, je direct aan de kust mag kamperen, alleen maar met een 4wd kan rijden en het strand een soort van snelweg is waar je met 60 km over heen mag rijden. De Rough Guide meldt dat vanaf Fraser Island je echt gaat merken dat het subtropisch gaat worden en dus stellen we ons in op zon, zee, strand, een wandelingdoor het regenwouden een tentje op het strand met de ondergaande zon als achtergrond, klinkt goed toch?

Totdat we, na het huren van de 4wd, in onze camper wakker worden van wat regen. Ach, zal wel zo'n tropisch regenbuitje zijn, denken we nog. Nou dat klopt, alleen wel van 2 complete dagen, oftewel de gehele periode die we hier zouden doorbrengen.... Of zoals de Aussies zeggen: it's raining cats and dogs twentyfour hours a day! De tracks op het eiland spoelden letterlijk weg en veranderden in beekjes of meren, de wind stuwde het water het strand op waardoor de 'snelweg' veranderd in een kapotgereden vluchtstrook van mul zand....Het idyllische strandgevoel veranderde in een echte 4wd experience, zeker nadat de ene na de andere 4wd vast kwam te staan op het strand en de golven toch steeds wel angstvallig dichtbij kwamen....Met een aantal andere auto's hebben we een hoger stukje strand opgezocht en maar nog wat langer gewacht tot het water verder zakte...Daarna konden we verder, al was het met moeite en het was maar goed dat we al wat ervaring hadden met het rijden met een 4 wd, anders hadden we mogelijk naast die andere auto's vast gestaan op het strand en dan kan het uitgraven in de stromende regen beginnen.

Na een overnachting in een cabin (i.p.v. tentje) mochten we om 06.45 uur weer het strand op om de vloed voor te zijn (er is geen andere weg om terug te komen naar de veerpont en met hoogtij kun je niet over het starnd rijden) en om over inland tracks terug naar de veerpont te rijden. Tip voor iedereen die naar Fraser Island gaat, als je het kunt plannen en je hebt wat tijd, check of de getijden een beetje gunstig vallen qua tijd, zodat je op een beetje christelijke tijden over het strand kunt rijden en verder kunt komen omdat je niet beperkt bent door de combinatie ondergaande zon en vloed. De inland tracks waren door de aanhoudende (stort)regens ondertussen echt veranderd in modderpoelen, beekjes en meren van onbekende diepte (Aussie term, watch, the potholes are filling up quickly now..., of zoals een andere ausssie zei toen hij op het strand niet verder leek te kunnen, can you tell me, how we can get of this f...Island..) Oftewel, Fraser Island werd niet helemaal wat we er wat van verwacht hadden, geen idylisch eiland met zon, geen mooie meren (althans niet dat wij konden zien, we konden de overkant niet eens zien van het meer door de slagregens...), maar water, modderen een echte 4wd experience (ik denk niet dat ik nog vaak door spannender stukken terrein zal rijden...). Het enige lichtpuntje van deze 48-uurs regen is dat in dit deel van Australie het watertekort met twee punten is verbeterd, hetgeen betekent dat de lokale bevolking nu weer iedere dag de tuin mag sproeien en de auto voor de deur mag wassen. Het is twee jaar geleden dat de watervoorraad op dit niveau is geweest.

Opgedroogd en uitgerust werden we de dag erna wakker met een stralende zon, leve de tropen! Op naar Cairns, een etappe van weer even 1500km. Aan het eind van de dag gaan we weer de snelweg af om in een natuurpark te freecampen. Ook in dit park zijn er weer vogelbekdieren en dus snel bij schemer al langs de rivier om ze te spotten. Als de avondschemering is ingevallen denken we er 1 te spotten, maar zeker weten doen we het niet. ‘ s Ochtend vroeg weer op en nu hebben we geluk (of is het dat de aanhouder wint..), we zien er twee! Wat een gave beestjes, kleiner dan we hadden verwacht (30-40 cm),maar uniek. Na het zien van deze beesten in het echt konden we ons voorstellen toen ergens in de 19^e eeuw een exemplaar in het British museum werd gebracht, men er daar overtuigd was dat ze in de maling werden genomen en dat iemand dit beest gemaakt had van delen van verschillende dieren! Toen we later door de vallei over een brug reden zagen we er zelfs nog één die wel meteen wegdook. Voor mensen die ze willen zien, ga naar Eungalla National park, waar de kans groot is dat je ze kunt spotten. Ze hebben hier een platform over de rivier gebouwd en hier zijn ze minder schuw dan elders in Australië.

Cairns dan, plaats waarvandan je het Great barrier reef kunt bezichtigen en van waaruit je prachtige dagtrips kunt maken naar de achterliggende tropische wouden. De Daintree is het oudste nog bestaande regenwoud ter wereld en hier zwemmen ook de fresh en saltwater crocs rond. Allereerst gaan we duiken en snorkelen, want wel aankomen bij het Great barrier Reef en niet gaan duiken of snorkelen is als naar Gizeh gaan en met je rug naar de pyramide gaan staan! Beelden zeggen hier meer dan woorden , dus kijk naar de foto's die we onderwater hebben kunnen nemen met een gehuurde camera. Haaien, schildpadden en heel veel verschillende vis en koraal (mijn favoriet naast de haaien en schildpadden , the Clown triggerfish!!!)

Ook het snorkelen is hier super, dus ook Natas heeft de haaien en reuze schildpadden van dichtbij kunnen zien, helemaal top! Ons oorspronkelijke plan was om donderdag naar Alice Springs in de outback te vliegen en vervolgens de omgeving daar en Ayers Rock (Uluru) te bezichtigen. We hebben echter weer zin in een groter avontuur (en bovendien hakt Australie aardig in het budget, aangezien de prijzen hier de afgelopen twee jaar enorm zijn gestegen en ze opof bovenNederlands niveau liggen) en dus hebben we een change of plans. Donderdag vliegen we terug naar Sydney waar we de dag erna (1 augustus) naar Jakarta zullen vliegen.Hopelijk lukt het om daar een vlucht naarWest Papua teboeken, zodat we volgende week tussen de vrouwen in rieten rokjes en de mannen in peniskokers lopen ... wordt vervolgd ...