Oke, ik ben weer terug in Delhi en vanavond ga ik John ophalen van het vliegveld. Samen gaan we Punjab en Himmachal Pradesh verkennen.

Wat heb ik de afgelopen week uitgespookt:

De kayakcursus werd een tweedaagse raft tocht (kayak cursus begonnen allemaal pas na een dag of 5....) en de twee daagse raft tocht werd een 1 daagse (hmmm reizigers diaree goodie wat ‘roet' in het eten, of was het iets anders wat ze in India/Nepal in het eten gooide...). Het raften zelf was wel erg gaaf met stroomversnellingen tot zo'n graad 4+. Onze gids blijkt een echte raft en kayak kampioen te zijn, die in Mei in Europa mee doet aan de wereldkampioenschappen!!! Maar...de twee dagen bleken twee keer 2 -2,5 uur raften per dag te zijn (en twee keer 4 uur in de bus ) en ...de dam halverwege bleek dicht te zijn waardoor er aan het einde van dag 1 een aantal stroomversnellingen 'onder water' lagen en dag twee (die ik toch mistte.... ) een soort van Ardennen afdaling werd.. Uiteindelijk, in dit geval, niet echt waar voor je geld!

Het is dat ik weet dat Pokhara leuk is en de omgeving mooi, want deze keer heb ik er niet veel meer van meegekregen dan een kamertje , een bed, een douche en vooral... een toilet. Geen leuke restaurantjes en barretjes, maar veel soep ( knoflooksoep blijkt trouwens de locale remedie tegen diaree), droge toast, bananen en witte rijst. Na drie dagen begon de tijd toch te dringen, dus Loperamide slikken en toch de motor op... Met name dag 1 was geen lolletje, maar ja, ik moest nu eenmaal op tijd terug zijn in Delhi om John op te halen....Gelukkig is het voordeel van motorrijden, dat je altijd en overal kunt stoppen....

Het motorrijden zelf dan. Het is niet te geloven, maar mijn Enfield heeft op de terugweg geen enkel probleem gehad! Er onstaat zolangzamerhand toch echt iets moois tussen ons... en de liefde komt niet meer alleen van mijn kant....

Ik ben in drie dagen terug gereden, eerst door het zuiden van Nepal en dan de korte weg terug naar Delhi.

Gaat het al een beetje wennen, rijden op een Enfield door Nepal en India? Ja als het gaat om de Enfield en het links rijden (doen we al sinds Nieuw Zeeland, ik denk dat ik straks in NL moet oppassen...)! Nee als het gaat om het verkeer... Klein citaatje uit de Lonely Planet over rijden in India/Nepal: Finally, our best advice is to trust nothing and nobody. Expect kids, chickens, ducks, women, old men, babies, cows, dogs and almost anything that can moe and jump in front of you at any moment, without any kind of warning. Good luck!!

Is het echt zo erg? Nee...ERGER! Gooi er de slechte ,afwisselend natte wegen droge wegen, drempels etc bij in dan kom je in de buurt. Maar 1ding maakt het nog erger: de mentaliteit van de Indiase weggebruiker, weg misbruiker beter gezegd.

Natas omschreef het verkeer hier als een soort van videospelletje waarbij je alles moet ontwijken en punten krijgt als je iemand van de weg afduwt. Maar dat is het niet, zelfs zo'n spelletje kent regels en die bestaan hier niet! Het is hier meer ieder voor zich en god (en dan bedoel ik god, Allah, Krishna, Boedhha, de hele mikmak want echt iedereen doet hier aan mee) voor ons allen. Het is echt, expect the unexpected and then still be surprised!

Normaal is het al dat ik vol in de remmen moet als een willekeurige (vracht)auto vanuit tegengestelde richting inhaalt en ik nog net op het randje van de weg mag blijven. Irritant wordt als zelfs dat niet kan en je de (niet echt veilige) berm in wordt gedrukt. Begrijp me niet verkeerd, het is niet zo dat ik baal van het rijden hier. Nee, sterker nog, dat maakt nu juist deel uit van het ‘avontuur'. Maar wennen; nee... (En mam, het loopt natuurlijk altijd goed af!!!)

Wat maak ik nu zoal mee onderweg?

Je rijdt door prachtige dorpjes waar de tijd nog stil lijkt te staan. Hordes kinderen in schooluniformen lijken de hele dag wel naar school en weer terug te lopen en te fietsen en het is allemaal heel vreedzaam Totdat ik in het zuiden van Nepal rij door het gebied waar de maoisten hun basis hebben en ik hier midden in een demonstratie/wegblokkade terecht kom. Kilometerslange rijden vrachtwagens (best knap, het leek wel of bijna alle vrachtwagens van Nepal hier stonden) en dan kom ik bij de blokkade. Grote keien die op de weg zijn gerold en een grote groep mensen. De aanwezig militairen overreden de betogers dat ik als tourist er wel langs mag en er word teen klein gaatje voor mij gemaakt. 100 meter verderop bij de 2e blokkade zijn ze het er niet mee eens en men wil mij terugsturen. Er ontstaat een heftige discussie tussen de mensen die mij door willen laten en de heethoofden die mij willen terugsturen. Als het net uit de hand dreigt te lopen (er staat ondertussen een man of 50 om mijn motor...) wordt de grootste heethoofd tot de orde geroepen door eens soort van dorpoudste en mag ik toch door. Er blijken uiteindelijk 4 van dit soort blokkades te zijn onderweg , maar na veel vriendelijk lachten, veel ouwehoeren en 1 keer achter een oude Nepalese dame aanrijden, die mij een omleiding laat zien, kom ik toch zonder kleerscheuren langs de blokkades. Vlak voor de grens is er nog een demonstratie waar ze geld ‘vragen' (minimal 100 roepies wordt er nog naar mij geroepen...) voor de gehandicapten. Een man in een rolstoel aan de ene kant van een lint dat over de weg is gespannen, aan de andere kant een man met 1 been en twee krukken...Op de weg staan studenten van de naburige secondary school die het verkeer tegenhouden. Na een gesprek met hen over waarom de regering niets doet besluit ik toch maar een donatie te geven. Waarna 1 van de demonstranten mij om mijn E mail adres vraagt en mij belooft dat hij mij een E mail zal sturen waarin ze uitleggen wat ze met het geld gaan doen. Ik ben benieuwd of ik ooit nog iets ga horen....

Het trouwseizoen blijkt te zijn begonnen in India dus overal groote ( en dan bedoel ik ok groote , 400-500 gasten is gemiddeld) groepen feestende mensen (in zeer kleurrijke uitdossingen, dan zijn onze feestjes toch een beetje saai...) in hotels, maar ook heel veel feesttenten langs de weg. Het is dat Natas weg is, ik zou er bijna romantisch van worden....

Terug in Delhi breng ik mijn motor terug voor een GEPLANDE onderhoudsbeurt en loop ik nog even binnen om te informeren hoe het er met de motor van John voor staat. Ook deze staat al zo goed als klaar, dus als John morgen door ‘de keuring' komt. Dan rijden we morgenmiddag Delhi alweer uit!