Oke, met terugwerkende kracht toch nog het verhaal van onze laatste week in Nieuw Zeeland. We zijn ondertussen alweer een week in Australie, maar adel verplicht en daarom toch nog een update van onze laatste week in NZ.

Na de skydive in Wanaka bleek het toch even te duren voordat het Adrenaline niveau weer terug op het oude peil was....en dat betekent dat alles in de daegn daarna toch wat minder spannend was. We zijn met de kamper naar de westkust gereden waar we de Frans Josefgletsjer zijn gaan bekijken. Dit is een van de snelst smeltende gletsjers ter wereld en als je beneden staat zie je als eerste een grijs en grauw aangezicht van de gletsjer. Je loopt door de rivierbedding naar de gletsjer, nou ja rivierbedding, over de keien en het zand waar de gletsjer nog geen tientallen jaren gelden nog lag. Op een reis als deze wordt je je toch al bewust van de klimaatveranderingen, maar hier wordt het wel heel erg zichtbaar...... Daarnaast ontkomen we er niet aan dat we toch zo af en toe wat blasè worden van al die prachtige natuurwonderen en de vergelijking met de Perito Moreno gletsjer kwam al snel ter sprake...Vergeleken met de gletsjer in Argentinie is deze vanaf onderaf gezien minder indrukwekkend en we misten ook het natuurgeweld van de afbrokkelende stukken ijs.

We hadden van verschillende mensen de tip gekregen om een helicoptervlucht te boeken boven de gletsjers, maar aangezien we net al geskydived hadden besloot ons budget dat niet toe te staan. Waarschijnlijk hadden we dan wel met wat meer superlatieven over deze gletsjer geschreven....

Na deze dag en met voorspellingen voor veel sneeuw de komende dagen hebben we kamper weer snel ingepakt om weer de bergen over te rijden naar de oostkant. Omdat onderweg toch een prachtige spa ligt in Hanmer Springs pakken we die meteen even mee. Dat betekent weer onszelf onderdompelen in baden van 38-42 graden met allerlei mineralen erin waardoor we weer als herboren naar boven kwamen drijvenen klaar waren voor....de dolfijnen in Kaikoura. Nadat we de vorige keer tevergeefs gewacht hadden belden we nu vol verwachting vanuit Hanmer Springs naar het Dolphin Encounter Center en ja hoor de voorspellingen waren gunstig. Terug naar Kaikoura dus en in de middag de wetsuits aan om in het ijskoude water met de dolfijnen te gaan zwemmen. De groep was dusdanig groot (en het aantal mensen dat met de dolfijnen mag gaan zwemmen is gelimiteerd) dat de groep gesplitst wordten het lot bepaalde dat wij in groep 2 zaten. Dus eerst kijken hoe de andere groep zwemt en zelf foto's maken om daarna zelf het water in te mogen. Op nog geen 5 minuten van de kant kwamen we meteen al een hele grote groep van zo'n 50 dolfijnen tegen en de zwemmers mochten het water in. Vlak daarna stak de wind op , de golven namen toe, de dolfijnen zwommen weg en ....we gingenterug naar de haven zonder met de dolfijnen gezwommen te hebben! Wel zagen we ook albatrossen, een zeehond, Hector Dolphins (zeldzaam en zeer kleine dolfijnensoort) een blue-eyed pinguin (kleinste pinguin soort ter wereld) en al met al was het toch wel de moeite waard. Toch enigszins teleurgesteld besloten we bij aankomst het de volgende ochtend nog 1 keer te proberen. Dus weer de wetsuits aan, dit keer een uur varen en omdat we gde dag ervoor pech hadden waren we nu in groep 1 geplaatst. Uiteindelijk is het dan toch gelukt en lagen we met die prachtig Dusky dolphins in het water: wat een prachtige , speelse en eigenzinnige beesten (en wat was het water koud) Rillend van de kou, maar met een lach op ons gezicht konden we nu met een goed gevoel de dolfijnen van Kaikoura achter ons laten.

Oke de weergoden waren met ons want in de bergen was sneeuw, veel sneeuw gevallen en dus konden we de laatse dagen nog gaan skieen en snowboarden in Mount Hutt, een ski gebied vlakbij Christchurch waarvan we toch vandaan zouden vertrekken.

De kamper aan de voet van de berg geparkeerd en nog geen uur later begon het weer te sneeuwen en dat bleef het een dag lang doen. In Nieuw Zeeland kan dat betekenen dat de skigebieden gesloten worden en dat was nu dan ook het geval. Een dagje wachten, boekje lezen, Rugby kijken in een pub (Nieuw Zeeland, de All Blacks, tegen Zuid Afrika, dat is zo ongeveer de top van de de rugby wereld bleek) en de dag erna vroeg op om te informeren of Mount Hutt open ging. Om 06.45 naar de office lopen en ja hoor, OPEN! Dus de koffie naar binnen om om 7.30 uur de bus in te gaan die je dan naar de pistes brengt (je moet er wat voor over hebben om te skien hier, denk niet dat het voor de lol is....) Geweldige sneeuw in de ochtend, een klein buitje ijsregen (handig als je met een bril op moet boarden, krabbertje had handig geweest...) rond de middag om af te sluiten in de zon en ook hier weer een geweldig uitzicht op de vallei, dat hoort allemaal bij boarden en skien in NZ. Al met al een geweldige afsluiting van een reis door een prachtig land, zelfs in de winter meer dan de moeite waard!

De kamper weer ingeleverd en voor iedereen die naar Nieuw Zeeland gaat en een kamper wil huren, HUUR EEN KEA! Geweldige campers (is echt goed over nagedacht) en de service van het bedrijf is echt top! Niet over nadenken, gewoon doen (we hebben ondertussen wat vergelijking met een ander bedrijf en ja, dat is echt een groot verschil!)